دوستان پزشک، همکسوتان عزیز، اساتید بزرگوار : روزمان مبارکباد.
پزشک در منظر فرد منصف جمعی از خاطرات دانش آموز بااستعداد، درسخوان ،سخت کوش و دانشجوی با انگیزه، هدفدار ، آینده نگر گریزان از لذات گذرای زندگی و ایثارگر واقعی و برطرف کننده ی آلام دردمندان امروزی که آرامش و استراحت فردی و خانوادگی خود را پای تأمین آسایش و آرامش همنوعان قربانی نموده و فدائی میکند، است.
تورا به خاطر همه ی این خوبی ها می ستایم و عزت وسربلندی و آرامش وموفقیت همیشگی برایت از خداوند متعال مسئلت دارم.
درمقابل خلوص انسانیتت سرتعظیم فرود می آورم و برخستگی بنشسته برچشمان بیدارت که سلامتی دردمندی را محافظت می کند، افتخار میکنم.
راستی چگونه می توان عرق نشسته بر جبین توهنگام احیای بیمار حادثه دیده را توصیف کرد؟
چگونه میتوان پیام اشک شوق یا حسرت تو را به دیگران رساند؟
عزیز همیشه ی تاریخ ، فارغ از برخی کم لطفی ها همواره به رضایت الهی که به دعای خیر بیماران نیازمند گره خورده است ، نظر کن و لحظه ای از خدمت میاسای.