خلاصهای از نتایج همکاری بین المللی دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تهران و آژانس بین المللی تحقیقات سرطان (IARC) واقع در لیون فرانسه تحت عنوان "پاپیلوما ویروس انسانیHuman papillomavirus (HPV) و خطر ابتلا به سرطانهای سروگردن در ایران"
توسط دکتر عباس کریمی (دانشگاه علوم پزشکی تبریز، مدیرگروه پزشکی مولکولی دانشکده علوم نوین پزشکی)، دکتر کاظم زندهدل (پژوهشگاه سرطان دانشگاه علوم پزشکی تهران) و Tarik Gheit از (IARC) :
نزدیک به 25% از علل سرطان سروگردن (head and neck squamous cell carcinoma (HNSCC)) در سراسر دنیا بهخاطر عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) میباشد که با پاسخ به درمان و پیشآگهی بهتری همراه هستند. بر اساس شواهد موجود، HNC ناشی از HPV در دهههای گذشته شیوع افزایش یافتهای را نشان میدهد. اطلاعات کمی در خصوص تاریخچه طبیعی و ریسک فاکتورهای عفونت HPV دهان با سرطان سروگردن در ایران وجود دارد. آگاهی از عوامل تعیینکننده و ریسک فاکتورهای انواع α-، β- و γ-HPVs در حفره دهانی و اتیولوژی سرطانهای HNSCC از اهمیت فوق زیادی برخوردار هست.
با جمعآوری و آنالیز نمونههای بزاق از مجموعه بزرگ مطالعه IROPICAN (در پژوهشگاه سرطان دانشگاه علوم پزشکی تهران) به همراه دادههای کلینیکال ارتباط بین جنس، گونه و انواع تایپهای HPV با ساب سایتهای مختلف سرطان سروگردن در این مطالعه عظیم بررسی شد. این مطالعه بهصورت مشترک با همکاری بینالمللی بین پژوهشگاه تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی تهران، گروه پزشکی مولکولی دانشگاه علوم پزشکی تبریز و آژانس بینالمللی تحقیقات سرطان (IARC) در لیون فرانسه انجام شد؛ برای این منظور نمونههای بزاق 500 بیمار مبتلا به HNSCC و 250 نمونه کنترل از مطالعه IROPICAN برای 21 تایپ α-HPV، 46 تایپ β-HPV و 52 تایپ γ-HPV با استفاده از تکنولوژی Luminex® xMAP technology غربال شدند.
بر اساس یافتههای این مطالعه، α-HPVs تنها در 1/2٪ از بیماران و 2/9٪ از گروه کنترل که HPV16 شایعترین نوع در میان شرکتکنندگان بود، شناسایی شد. β-HPVs در 43/8 درصد از بیماران و 38/6 درصد از گروه شاهد که لب و حفره دهانی (45/5٪) بالاترین میزان مثبت بودن را داشتند، شناسایی شد. مقادیر شیوع γ-HPV در بیماران و گروه شاهد به ترتیب 26/1٪ و 24/7٪ بود. بیشترین درصد مثبت بودن γ-HPV در حنجره (30/4 درصد) مشاهده شد. در خصوص جنس β، HPV23 و HPV38 به ترتیب شایعترین تایپ در بین بیماران و گروه شاهد بودند. برای جنس γ، SD2 در بیماران و HPV134 در گروه شاهد شایعترین تایپها بودند. طبق یافتههای این مطالعه، سهم α-HPV در بروز HNSCC در ایران کمتر از میانگین جهانی است. از دیگر نتایج جالبتوجه این مطالعه این بود که α-HPVهای پرخطر یا β- و γ-HPVهای پوستی با ایجاد HNSCC ارتباطی نداشتند. علاوه بر این، این مطالعه بینش جدیدی در مورد تنوع β- و γ-HPVs در ساب سایتهای مختلف HNSCC ارائه میدهد. در کل دادههای این مطالعه علل مرتبط با HPV را برای پاتوژنز HNSCC پیشنهاد نمیکند. نتایج این مطالعه در ژورنال Microbiology Spectrum با لینک زیر https://doi.org/10.1128/spectrum.00117-22 در دسترس می باشد.